"Sabahları açık penceremin soluduğu kent
Nabzında yüzyılın dağınık sancısı
Dumanı üzerinde tüten yıkıntılar
Hangi anlamı kuşanabilir şimdi yeni bir yıl
...Umutsuzluk sözlüğünden karşılıklar aranırken hayata
Hangi söküğünü dikebilir bu yaralı kuşak
Hangi yüreğe öğretilebilir unutmak!
Aranıp duruyorum adresini yitirdiğim insanları
Vitrin camlarına yansıyan yüzlerde
Bilmiyorum kalmış mıdır adresini yüzlerinde taşıyan insanlar
Hala bir umut var mıdır
Çıkmaz bir sokağa benzeyen bu avare avunması vitrinlerde...
Murathan Mungan"
4 yorum:
güzel paylaşımınla duygularımı hareketlendirdin.. teşekkürler...
EMİNE:)))
Aaaah ah kap teline dokunuyor cümleler, duygulandırıyor, paylaşım için teşekkürler canım =)
ah mekila ahh.bende de öylee
Yorum Gönder