Çaresiz kaldığım zamanlarda gider, bir taş ustası bulur, onu seyrederim. Adam ...belki yüz kere vurur taşa. Ama değil kırmak, küçücük bir çatlak bile oluşturmaz. Sonra birden, yüz birinci vuruşta taş ikiye ayrılıverir.
İşte o zaman anlarım ki; taşı ikiye bölen o son vuruş değil, ondan öncekilerdir..
8 yorum:
Çok güzel,çok anlamlı bir paylaşım,çok teşekkürler canım..
Sevgilerimle..
CANIM ARA ARA BEĞENDİĞİM YAZILARI PAYLAŞIYORUM.BEĞENMENE SEVİNDİM
Çok beğendim kesinlikle çok doğru, paylaşım için teşekkürler =)
MEKİLA BEĞENMENE ÇOK SEVİNDİM.:))
Güzel bir ayrıntı hayata dair...
VUSLAT BEY ÇOK GÜZEL İFADE ETMİŞSİNİZ.TEŞEKKÜRLER
Bu kadar güzel anlatılabilirdi çabalarımızın hiç birinin aslında gereksiz çırpınışlar olmadığı..
Teşekkürler paylaştığınız için,
Sevgiler..
ikiz annesi her çırpınışımda bu söz aklıma düşerrrr:))
Yorum Gönder