8 Oca 2011

SON VURUŞ

Çaresiz kaldığım zamanlarda gider, bir taş ustası bulur, onu seyrederim. Adam ...belki yüz kere vurur taşa. Ama değil kırmak, küçücük bir çatlak bile oluşturmaz. Sonra birden, yüz birinci vuruşta taş ikiye ayrılıverir.
İşte o zaman anlarım ki; taşı ikiye bölen o son vuruş değil, ondan öncekilerdir..

8 yorum:

Unknown dedi ki...

Çok güzel,çok anlamlı bir paylaşım,çok teşekkürler canım..
Sevgilerimle..

ÖZLEMCE dedi ki...

CANIM ARA ARA BEĞENDİĞİM YAZILARI PAYLAŞIYORUM.BEĞENMENE SEVİNDİM

Mehlika Yıldırım dedi ki...

Çok beğendim kesinlikle çok doğru, paylaşım için teşekkürler =)

ÖZLEMCE dedi ki...

MEKİLA BEĞENMENE ÇOK SEVİNDİM.:))

Vuslat AKTEPE dedi ki...

Güzel bir ayrıntı hayata dair...

ÖZLEMCE dedi ki...

VUSLAT BEY ÇOK GÜZEL İFADE ETMİŞSİNİZ.TEŞEKKÜRLER

İkiz Annesi dedi ki...

Bu kadar güzel anlatılabilirdi çabalarımızın hiç birinin aslında gereksiz çırpınışlar olmadığı..
Teşekkürler paylaştığınız için,
Sevgiler..

ÖZLEMCE dedi ki...

ikiz annesi her çırpınışımda bu söz aklıma düşerrrr:))